In het jaar 2020 vierde mijn opa zijn 90ste verjaardag, wat samenviel met de viering van 75 jaar bevrijding van Nederland. Als kind heb ik al vaak de verhalen van mijn opa gehoord over wat hij mee heeft gemaakt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoe zijn ouders werden opgepakt tijdens een razzia en hij vervolgens alleen achterbleef op zolder. Over de onderduikers in de boerderij van zijn oom. En vooral ook het verhaal over hoe hij onder schot genomen werd toen hij verborgen lag in een sloot.
Ik besefte mij dat mijn opa een van de laatsten is die nog uit eerste hand kan vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Voor veel mensen is de oorlog iets van vroeger en is onze vrijheid inmiddels vanzelfsprekend geworden. Maar wat als deze oorlogsverhalen niet meer verteld kunnen worden uit eerste hand van mensen die een onvrij land gekend hebben? Kunnen we onze vrijheid dan nog wel beschermen?
Voor deze film ben ik samen met mijn opa op pad gegaan en heb de locaties uit zijn oorlogsverleden bezocht. Zijn persoonlijke verhaal heb ik in een breder perspectief gezet om een brug te slaan tussen de verhalen van toen en wat wij daar nu mee kunnen.
Deze film is tot stand gekomen met een financiële bijdrage van het Prins Bernhard Cultuurfonds Fryslân.